هر كامپیوتر از مجموعه ای منابع سخت افزاری و نرم افزاری استفاده می گردد كه هر یك دارای جایگاه مختص به خود می باشند . سیستم عامل ، مسئولیت مدیریت منابع موجود در یك كامپیوتر را برعهده دارد . مجموعه پتانسیل های سخت افزاری و نرم افزاری موجود و نحوه مدیریت آنان توسط سیستم عامل ، میزان مفید بودن و كارآئی یك كامپیوتر را مشخص می نماید. حافظه اصلی ( RAM ) یكی از مهمترین منابع سخت افزاری موجود در كامپیوتر است كه با توجه به نقش محوری آن در اجرای برنامه های كامپیوتری ، همواره در معرض پرسش های فراوانی از جانب كاربران كامپیوتر است. به عنوان نمونه ، شاید این سوال برای شما نیز مطرح شده باشد كه تاثیر افزایش حافظه اصلی بر سرعت كامپیوتر چیست و در صورت افزایش حافظه اصلی ، آیا كارائی سیستم نیز به همان میزان افزایش خواهد یافت ؟
در این مطلب به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت كه چرا حافظه اصلی دارای یك نقش مهم و غیرقابل انكار در كارائی سیستم است . ادامه بحث را با در نظر گرفتن دو فرضیه دنبال می نمائیم . اول این كه بر روی كامپیوتر از یكی از نسخه های سیستم عامل ویندوز 2000 ، XP و یا 2003 سی و دو بیتی استفاده می گردد و دوم این كه از یك كامیپوتر مدل جدید با پتانسیل های سخت افزاری مناسب ، استفاده می شود .
هر سیستم عامل از یك مدل خاص برای مدیریت منبع ارزشمند حافظه اصلی استفاده می نماید . نحوه مدیریت حافظه توسط سیستم عامل ، یكی از شاخص های مهم ارزیابی موفقیت یك سیستم عامل محسوب می گردد . ویندوز نیز به عنوان یك سیستم عامل از این قاعده مستثنی نمی باشد.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
